
Ο Καταλανός Πρόεδρος, Κάρλες Πουιτσντεμόντ. (Φωτ.: Καταλανική Κυβέρνηση)
Την ανεξαρτησία της Καταλωνίας από την Ισπανία κήρυξε το τοπικό κοινοβούλιο, φέρνοντας σε κρίσιμη κατάσταση την χώρα ολόκληρη και περιπλέκοντας ταυτόχρονα την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο Καταλανός Πρόεδρος Καρλές Πουιτσντεμόντ ζήτησε από το τοπικό κοινοβούλιο να ψηφίσει, αποφεύγοντας να ανακηρύξει από μόνος του την ανεξαρτησία ή προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε με 70 ψήφους υπέρ της ανεξαρτησίας, δύο αποχές και 10 κατά, παρά τις προσπάθειες να μποϋκοταριστεί η ψηφοφορία.
Η πρώτη αντίδραση ήρθε από την Μαδρίτη με την Ισπανική Κυβέρνηση να ανακοινώνει ότι η ψηφοφορία είναι παράνομη, την στιγμή που ο Κ. Πουιτσντεμόντ ζήτησε από τον κόσμο να διατηρήσει την ορμή του, με ειρηνικό πάντα τρόπο.
Επίσης, η Ισπανική Γερουσία ενέκρινε την κατάλυση των περιφερειακών εξουσιών και την πλήρη ανάληψη της εξουσίας από την κεντρική κυβέρνηση στην Μαδρίτη, κατ’ εφαρμογή του Άρθρου 155 του Συντάγματος. Πρακτικά αυτό σημαίνει εντολή κατάργησης του Καταλανικού Κοινοβουλίου.
Έγινε γνωστό ακόμη πως οι ανώτατοι εισαγγελείς της χώρας θα απαγγείλουν κατηγορίες αποστασίας στον Καταλανό ηγέτη, γεγονός που ανοίγει τον δρόμο για τη σύλληψή του.
Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλευρό της Ισπανίας βρίσκονται αρκετές χώρες-μέλη, ενώ υπέρ της κυβέρνησης της Μαδρίτης είναι τόσο η αμερικανική εξωτερική πολιτική όσο και οι Ποδέμος.
Το πολιτικό ζήτημα που εγείρεται στην Ισπανία έχει πολλές προεκτάσεις που δύνανται να επηρεάσουν την ΕΕ.
Να υπενθυμίσουμε ότι σε οικονομικούς όρους η Καταλονία αποτελεί το 25,6% των ισπανικών εξαγωγών, το 19% του ΑΕΠ της χώρας και το 20,7% των άμεσων ξένων επενδύσεων, ενώ ο πληθυσμός της είναι το 16% του συνόλου της Ισπανίας. Σίγουρα πρόκειται για πολύ σοβαρά μεγέθη που θα μπορούσαν να προκαλέσουν ισχυρές αναταράξεις την εύθραυστη ισπανική οικονομία.
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο το ζήτημα είναι «καυτή πατάτα» για την Ευρωπαϊκή Ένωση που προσπαθεί με κάθε τρόπο να βάζει κάτω από το χαλί τέτοιες καταστάσεις, με βάση τα συμφέροντα των σκληρών του μπλοκ, πληρώνοντας ένα σχετικό αντίτιμο. Το μεταναστευτικό και οι αποφάσεις με την Τουρκία είναι πολύ χαρακτηριστική περίπτωση της ευρωπαϊκής νοοτροπίας.
Το ερώτημα, έχοντας υπόψη και τα όσα έγιναν κατά τις ημέρες του δημοψηφίσματος, είναι τι θα κάνει στα θέματα ασφάλειας η κυβέρνηση του Μαριάνο Ραχόι. Κατάλυση της κυβέρνησης και των δικαιωμάτων της Καταλονίας σημαίνει ότι η κυβέρνηση θα πρέπει της Μαδρίτης θα πρέπει να στείλει αστυνομικές ή ακόμα και στρατιωτικές δυνάμεις, για να επιβάλει τη βούλησή της στους τομείς της αστυνόμευσης, της οικονομίας και των ΜΜΕ.
Την προηγούμενη φορά που η Μαδρίτη έστειλε αστυνομικούς, οι Καταλανοί μετρούσαν ένα νεκρό και εκατοντάδες τραυματίες. Ο Ντόναλντ Τουσκ τότε ζητούσε να υπάρξει αυτοσυγκράτηση, αλλά κανείς δεν θα περίμενε να ακουστεί.
Τώρα που τα χρήματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην Ευρωζώνη μειώθηκαν και τώρα που η ΕΕ έρχεται αντιμέτωπη με σοβαρότατα προβλήματα που δεν μπορεί κατά τη συνήθη πρακτική της να βάλει κάτω από το χαλί, μένει να δούμε πως θα χειριστεί το θέμα και πολύ περισσότερο πως θα το χειριστεί εφόσον η Ισπανική Κυβέρνηση επιλέξει τελικά να χρησιμοποιήσει και πάλι βία.
Οι προεκτάσεις μπορούν να είναι μεγαλύτερες. Τι θα πει άραγε η ΕΕ στην περίπτωση που ολοκληρωθεί η έξοδος της Βρετανίας από την ΕΕ και η Σκωτία αποφασίσει να διεξάγει νέο δημοψήφισμα για απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο;
Ο οικονομικός αντίκτυπος θα μπορούσε να είναι μεγάλος αν δεν υπάρξει ουσιαστική διαπραγμάτευση. Σε μια τέτοια περίπτωση η ισπανική οικονομία που είναι ακόμα ιδιαίτερα ασταθής θα χάσει έδαφος και η Ευρωζώνη θα χρειαστεί να λάβει σοβαρές αποφάσεις… εκτός κι αν επιλέξει και πάλι το «φάρμακο για πάσα νόσο», δηλαδή τη λιτότητα, οπότε μπαίνουμε σε νέες ανεξερεύνητες περιοχές του οικονομικού συστήματος.