Μεταναστευτικό: Η Επιτροπή κατά της Πολωνίας, Ουγγαρίας, Τσεχίας

(Φωτ.: Frontex)

Μετά από πολύμηνες εσκεμμένες καθυστερήσεις, προκειμένου να εξευρεθεί κάποια λύση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να κινηθεί νομικά κατά της Πολωνίας, της Ουγγαρίας και της Τσεχίας, καθότι οι τρεις τους αρνήθηκαν να δεχτούν αιτούντες ασύλου.

Τόσο η Πολωνία όσο και η Ουγγαρία αρνήθηκαν να δεχτούν πρόσφυγες, κάτι που συμφωνήθηκε σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την ίδια στάση αποφάσισε τελικά να λάβει και η Τσεχία, η οποία αρχικά δέχθηκε 12 πρόσφυγες. Όλες τους δικαιολόγησαν την στάση τους προβάλλοντας τα ζητήματα ασφαλείας που κυριαρχούν στην Ευρώπη.

Αν και οι χώρες αυτές πριν κάποια χρόνια έβλεπαν τους πολίτες τους να δραπετεύουν από τα τείχη του κομμουνισμού, κάτι που επιταχύνθηκε με την πτώση του σοβιετικού μπλοκ, και επιδίδονταν σε «επιθέσεις» καλοσύνης προκειμένου να ενταχθούν στην ΕΕ, τώρα είναι από τις πλέον ευρωσκεπτικιστικές.

Η στάση τους στο μεταναστευτικό έχει δημιουργήσει έντονη δυσαρέσκεια στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, ιδίως αυτές που δέχτηκαν μεγάλο όγκο προσφύγων και μεταναστών, όπως για παράδειγμα η Σουηδία και η Γερμανία… και φυσικά η Ελλάδα και η Ιταλία. Οι δύο πρώτες στηρίζουν την Επιτροπή κατά των τριών ανατολικοευρωπαϊκών κρατών, ενώ η Ιταλία έφτασε να απειλεί με μείωση των επενδυτικών κεφαλαίων που δίνονται σε αυτές.

Τη δυσαρέσκειά του εξέφρασε κι ο Επίτροπος Μετανάστευσης Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος δήλωσε πως παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες να αλλάξουν οι χώρες αυτές την στάση τους, δεν κατέστη εφικτό.

Οπότε, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι αναγκασμένη πλέον να ξεκινήσει τις νομικές διαδικασίες εις βάρος τους. Αυτές μπορούν να διαρκέσουν μήνες ή και χρόνια, αλλά στο τέλος είναι πολύ πιθανό να επιβληθούν πρόστιμα.

Το γεγονός, σε συνδυασμό με την οικονομική κατάσταση σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, δείχνει πόσο αποτυχημένο ήταν το πείραμα της επέκτασης έναντι της εμβάθυνσης που προκρίθηκε τις περασμένες δεκαετίες. Η ΕΕ αδυνατεί να τηρήσει ενιαία στάση σε κρίσιμα ζητήματα και από την άλλη τα εθνικά συμφέροντα είναι τόσο μεγάλα που στον οικονομικό τομέα υπάρχουν διαστρωματώσεις συμφερόντων.

Δυστυχώς, όμως, η ευρωπαϊκή ηγεσία, όπως εκφράζεται κατά βάση από την Γερμανία και την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, αδυνατεί να αντιδράσει άμεσα, αυξάνοντας τα προβλήματα ή απλά θέτοντάς τα κάτω από το χαλί, ως συνήθως, εντείνοντας έτσι τον ευρωσκεπτικισμό, την ακροδεξιά και τις φυγόκεντρες τάσεις.