Τουρκία: Σοβαρά προβλήματα στα εξοπλιστικά της

Η απόφαση της Γερμανίας να ακυρώσει έντεκα αμυντικά προγράμματα με την Τουρκία, θέτει σοβαρά προβλήματα στην αμυντική βιομηχανία και τα εξοπλιστικά προγράμματα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων.

Η γερμανική Rheinmetall σε ανακοίνωσή της ανέφερε ότι ακολουθώντας την απόφαση της κυβέρνησης, προχώρησε σε ακύρωση προγράμματος που «αφορά τα άρματα Leopard 2, 10 εκ των οποίων καταστράφηκαν σε μάχες στην Συρία».

Η συγκεκριμένη δήλωση «δένει» με την πρόσφατη απόφαση εκ μέρους του Τουρκικού Υπουργείο Άμυνας για επείγουσα αναβάθμιση 40 αρμάτων Leopard 2A4, 120 M60T και 40 M60A3.

Όπως είχαμε αναφέρει σε άρθρο μας, το εν λόγω πρόγραμμα θα έδινε έμφαση στην επιβιωσιμότητα των τουρκικών αρμάτων, μετά τις βαριές απώλειες που υπέστησαν στην εισβολή στην Συρία. Αυτό θα περιλαμβάνει κάποιο σύστημα ενεργού προστασίας, του συστήματος ελέγχου πυρός και της θωράκισης.

Από τα παραπάνω εκτιμούμε ότι κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξει σοβαρή καθυστέρηση ή ακόμα και πάγωμα του προγράμματος αναβάθμισης της επιβιωσιμότητας των τουρκικών αρμάτων, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τις επιχειρήσεις στην Συρία… και όχι μόνο.

Το δεύτερο σοβαρό πρόγραμμα που θα υποστεί τις επιπτώσεις των κυρώσεων είναι αυτό του νέου άρματος Altay. Ένα σημαντικό υπο-πρόγραμμα είναι αυτό του κινητήρα του. Το 2014 είχε αποφασιστεί η συνεργασία της TUMOSAN (Turk Motor Sanayi ve Ticaret) με την αυστριακή AVL, μετά το ναυάγιο των επαφών με την Mitsubishi Heavy Industries.

Ωστόσο, τον περασμένο Ιανουάριο η TUMOSAN αναγκάστηκε να «σπάσει» το συμβόλαιο λόγω πιέσεων από το Υφυπουργείο Αμυντικών Βιομηχανιών, το οποίο θεωρούσε πως οι πολιτικές και οι απορρέουσες νομικές σχέσεις με την Αυστρία έθεταν σε κίνδυνο την βιωσιμότητα του προγράμματος, ιδιαίτερα στον τομέα των εξαγωγών.

Στη συνέχεια αποφασίστηκε τα άρματα να φέρουν κινητήρες MTU MT883 Ka501 των 1500 ίππων και αυτόματα κιβώτια ταχυτήτων Renk HSWL 295TM, επίσης γερμανικής προέλευσης. Ξανά, όμως, τίθεται το ερώτημα εάν οι κινητήρες θα αποδεσμευτούν προς την Τουρκία όντας ένα από τα 11 ακυρωθέντα προγράμματα. Μελλοντικά, τίθεται το ερώτημα του κατά πόσο η Γερμανία θα επιτρέψει την εξαγωγή του άρματος σε χώρες όπως το Πακιστάν και η Σαουδική Αραβία που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον.

Πιθανόν αντίστοιχες θα είναι και οι επιπτώσεις στο πρόγραμμα ανάπτυξης νέου μαχητικού αεροσκάφους. Αν και τον περασμένο Ιανουάριο η Βρετανία συμφώνησε να βοηθήσει την Τουρκία στο συγκεκριμένο πρόγραμμα, δε φαίνεται να είναι όλα εύκολα για τους κινητήρες του.

Τον Ιανουάριο του 2015 η Aselsan υπέγραψε μνημόνιο κατανόησης με την κοινοπραξία Eurojet που κατασκευάζει τους κινητήρες EJ-200, που θα χρησιμοποιούσε και το νέο τουρκικό μαχητικό. Ωστόσο, στην κατασκευή τους συμμετέχει και η Γερμανία. Είναι κάτι που μπορεί να δημιουργήσει επιπλέον εμπόδια στην ανάπτυξη του νέου μαχητικού.

Για το δε τουρκικό τυφέκιο MKEK MPT-76, το οποίο είναι αντίγραφο του Heckler & Koch HK417 δεν θέλουμε καν να φανταστούμε αν θα υπάρξουν επιπτώσεις. Δυστυχώς δεν έχει αναφερθεί εάν υπήρξε κάποιου είδους συμφωνία μεταξύ της γερμανικής και τουρκικής εταιρείας για την εγχώρια ανάπτυξή του.

Για όλα αυτά τα προγράμματα είναι σίγουρο ότι η Τουρκία θα αναζητήσει νέες συνεργασίες. Εντούτοις, κάτι τέτοιο θα είναι δύσκολο σε πολιτικό και τεχνικό επίπεδο δεδομένου ότι πολλά από τα συστήματά της είναι γερμανικής προέλευσης. Μετά την εισβολή στην Κύπρο, η Τουρκία περνάει για δεύτερη φορά ένα μικρού μεγέθους εμπάργκο όπλων, θέτοντας σοβαρές δυσκολίες στην αυτονομία υποστήριξης των όπλων της.

Το στοιχείο που έχει ενδιαφέρον είναι εάν οι λύσεις που θα αναζητήσει, θα την βάλουν περαιτέρω μέσα στον φαύλο κύκλο του απολυταρχισμού της. Πιθανές συνεργασίες με την Ρωσία ή την Κίνα σε κρίσιμα οπλικά συστήματα θα αποτελέσει κόκκινο πανί για την Δύση και το ΝΑΤΟ.