Τις εναλλακτικές επιλογές εξετάζει η Βρετανική Κυβέρνηση για τον τομέα κατασκευής πυρηνικών αντιδραστήρων υποβρυχίων της Rolls-Royce, ο οποίος βρίσκεται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Λόγω της ευαισθησίας που παρουσιάζει η τεχνολογία, για την εθνική ασφάλεια της Βρετανίας, η κυβέρνηση μελετά τα σενάρια διασφάλισης του κρίσιμου αυτού τομέα.
Στο σημείο αυτό να τονιστεί ότι η Rolls-Royce, που λειτουργεί εδώ και 109 χρόνια, είναι κρίσιμος προμηθευτής της άμυνας της Βρετανίας, ο μεγαλύτερος εργοδότης στον αεροδιαστημικό τομέα κι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγείς. Ο δε τομέας των κινητήρων πυρηνικών αμυντικκών συστημάτων έχει ετήσιο τζίρο της τάξης των 500 εκατομμυρίων Στερλίνων.
Δύο από τις επιλογές που έχουν εμφανιστεί στη δημοσιότητα από τους Financial Times, είναι η εθνικοποίηση του τομέα και η άλλη είναι η συγχώνευσή του με την BAE Systems, τη μεγαλύτερη αμυντική βιομηχανία της Βρετανίας. Η εφαρμογή αυτών ή άλλων λύσεων θα ξεκινήσει σε περίπτωση που δεν υπάρξει επενδυτικό ενδιαφέρον για τον τομέα, οπότε τότε θα είναι παραπάνω από εμφανής ο κίνδυνος να εξαγοραστεί από κάποιον ιδιώτη, πόσο μάλλον ιδιώτη από το εξωτερικό.
Η οποιαδήποτε εξαγορά μπορεί να γίνει με επιθετικό τρόπο, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο τον κίνδυνο η πυρηνική αποτροπή της Βρετανίας να πέσει σε ξένα χέρια. Κι αυτό είναι κάτι που στο δημοσίευμα των FT τονίζεται ιδιαιτέρως, καθώς η διοίκηση της εταιρείας δεν έχει εμπειρία σε τέτοιου είδους καταστάσεις εξαγορών. Την κατάσταση περισώζει εν μέρει το ότι η κυβέρνηση κατέχει το 25% των μετοχών του τομέα, το οποίο της δίνει λόγο στην όποια τελική απόφαση. Επίσης, υπάρχει νομοθεσία που δεν επιτρέπει την εξαγορά άνω του 15% της εταιρείας από ξένα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, ενώ βάσει διμερούς συμφωνίας το 1958 με τις ΗΠΑ, η αμερικανική πλευρά έχει κι αυτή λόγω στην οποιαδήποτε αλλαγή στη λειτουργία της εταιρείας.
Οι δικλείδες ασφαλείας είχαν τεθεί το 1978, όταν η Rolls-Royce είχε ιδιωτικοποιηθεί και πάλι, μετά την κρατικοποίησή της το 1962 στο πλαίσιο σωτηρίας της.
Τα οικονομικά προβλήματα της εταιρείας οφείλονται στις κακές επιδόσεις του αμυντικού τομέα τομέα, των κινητήρων πλοίων και στην υποστήριξη πωλητών του τομέα των πολιτικών κινητήρων αεροσκαφών.
Το ενδιαφέρον είναι πως το οποιοδήποτε κρατικό σύστημα κινείται άμεσα ώστε μέσα στο πλαίσιο της ανοικτής αγοράς να μπορεί να στηρίξει την αμυντική του βιομηχανία, χωρίς να χαθεί χρόνος, διασφαλίζοντας τα εθνικά του συμφέροντα. Αυτό λέει πολλά για την υποτιθέμενη κεντροαριστερά και τον υποτιθέμενο φιλελευθερισμό των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων.