Έχοντας επισκεφθεί σημαντικές εκθέσεις του αμυντικού χώρου στο εξωτερικό, αποκομίσαμε αρκετές εικόνες για τον τρόπο που όλες οι χώρες προωθούν τις αμυντικές τους βιομηχανίες. Αλλά και για κάποιον που δεν παρευρίσκεται σε αυτές αρκεί να δει την ειδησεογραφία για να καταλάβει εύκολα ότι σε κάθε σοβαρή χώρα η πολιτική ηγεσία αξιολογείται από την προώθηση που κάνει στα προϊόντα της χώρας.
Η βάση αυτού είναι ότι ο πολιτικός είναι εκπρόσωπος των πολιτών και βρίσκεται σε μια καίρια θέση για να “εκπροσωπήσει» τα συμφέροντα των πολιτών! Στην Ελλάδα η δουλοπρέπεια και ο ρόλος του ηγέτη σε μια κοινωνία που δεν πέρασε από όλα τα στάδια της ανάπτυξης της δυτικής κοινωνίας (με κύρια και σημαντικότερη τη βιομηχανική), άφησαν τα κατάλοιπά τους. Κάτι που το βλέπουμε και στη συμπεριφορά συγκεκριμένων κομμάτων, όπου όλοι περιμένουν τον ηγέτη… όλως τυχαίως γόνο ή στενό συγγενή μεγαλοαστικής οικογένειας, να αναλάβει τα ηνία.
Γιατί τα αναφέρουμε όλα αυτά; Διότι ως ανώριμοι πολιτικό σύστημα και ανώριμη κοινωνία δεν γνωρίζουμε ή αν γνωρίζουμε αδιαφορούμε, τι πρέπει να ζητήσουμε από την πολιτική μας ηγεσία και πως να την αξιολογήσουμε. Εφόσον δε, δεν πράξει αυτό που θέλουμε την τιμωρούμε με την ιδιότροπη σχέση του πολιτικού κόστους.
Ένας από τους τομείς της οικονομίας τον οποίο δεν έχουμε αναπτύξει επαρκώς είναι και η αμυντική βιομηχανία. Διαβάζουμε συχνά γνώμες συμπολιτών που λένε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να κατασκευάζει το Α ή το Β σύστημα. Αυτό, όμως, δε λέει τίποτα. Το ερώτημα είναι που θα πουλήσει το εκάστοτε προϊόν και κατά πόσο θα είναι ανταγωνιστική η τιμή του, την στιγμή που απουσιάζουν οικονομίες κλίμακας και άλλα πολλά οικονομικά δεδομένα απαραίτητα στη λήψη αποφάσεων για να μπει ένα σύστημα σε παραγωγή. Το πρόβλημα της πώλησης το έχουμε υπερτονίσει μέσα από τις αναρτήσεις μας. Όπλα δεν πουλάει ο καθένας. Δεν είναι πορτοκάλια ή φέτα ή ελιές. Ως ιδιαίτερο προϊόν χρειάζονται πολιτική προώθηση, μόνο που οι πολιτικοί μας μη έχοντας δουλέψει ουσιαστικά στη ζωή τους, ασχέτως των ιστοριών για βενζινάδικα και πιτσαρίες και για “προσγείωση” σε μεγάλες καρέκλες ως “αλεξιπτωτιστές”, έχουν αποδείξει ότι αδυνατούν να πράξουν ακόμα και τα απλά.
Οι επισκέψεις μας σε πρόσφατες εκθέσεις του εξωτερικού, την στιγμή που η Ελλάδα ήταν σε κρίση, μας κατέδειξε το πόσο βαθειά είναι αυτή. Γιατί είναι άκρως ανησυχητικό να βλέπει κανείς ένα μικρό περίπτερο να το μοιράζονται για παράδειγα τέσσερις-πέντε μικρές γαλλικές εταιρείες και η Ελλάδα να απουσιάζει, την στιγμή που κάποιοι αντάλλασαν χειραψίες και χτυπούσαν τον ώμο εκπροσώπων άλλων κρατών. Το είχαμε τονίσει πολλάκις και μας χαροποίησε ιδιαίτερα τώρα που είδαμε ότι η Ελλάδα εκπροσωπήθηκε στην AUSA 2014 στις ΗΠΑ με ενιαίο περίπτερο. Σίγουρα δεν είναι δική μας ιδέα.
Όχι δεν πιστεύουμε ότι η χώρα άλλαξε και θα βγούμε σύντομα στις αγορές. Η κίνηση ήταν σα να έγινε νηπιακό βήμα από έναν μεσήλικα. Έγινε κάτι λογικό και απλό, που ελπίζουμε να συνεχιστεί και να μεγαλώσει, μήπως και καταφέρει η χώρα κάποια στιγμή να παρουσιάσει ένα ολοκληρωμένο προϊόν στους πελάτες της.
Να μας συγχωρέσετε, αλλά «μπράβο» δεν θα πούμε. Όπως κάποιοι αξιωματικοί στον Στρατό μας έμαθαν να μην τους ευχαριστούμε που έκαναν τη δουλειά τους ή να μη νοιώθουμε άσχημα που δε μας μας έδιναν «τιμητικές» δύωρες παρατάσεις εξόδου επειδή κάναμε τη δουλειά μας.
CUBE Defense Analysis 