Το Αμερικανικό Ναυτικό ξεκίνησε να αξιοποιεί στον Περσικό Κόλπο τα πρώτα ταχύπλοα περιπολικά σκάφη Mark VI, τα οποία θα αντικαταστήσουν σταδιακά την έκδοση V (που χρησιμοποιείται από τις μονάδες ειδικού πολέμου του Ναυτικού), που σχεδιάστηκε τη δεκαετία του ’80, καθώς και τα Sea Ark, που χρησιμοποιούσε το Ναυτικό ως δύναμη ασφαλείας σε εκστρατευτικές αποστολές.
Ωστόσο, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων στο Ιράκ, καθώς και σε άλλες περιπτώσεις, έγινε εμφανής η ανάγκη για την ύπαρξη ενός περιπολικού σκάφους που θα καλύπτει αποστολές ασφαλείας σε παράκτια και σε παραποτάμια ύδατα, αν και το Mark VI αποδεικνύει ότι μπορεί να επιχειρήσει και σε ανοιχτές θάλασσες.
Το σκάφος μπορεί να επιτύχει ταχύτητες που φτάνουν τους 30-32 κόμβους, με πλήρη φόρτο, και ακτίνα δράσης 600 ναυτικών μιλίων. Χάρη στο μικρό του βύθισμα μπορεί να μεταφερθεί εύκολα από οποιοδήποτε αποβατικό σκάφος. Ο δε οπλισμός του προσφέρει μεγαλή ισχύ πυρός καθώς αποτελείται από τηλεχειριζόμενο πυργίσκο με πυροβόλο 25 χλστ. και πολυβόλα, ενώ μελετάται η εγκατάσταση ρουκετών κατευθυνομένων με λέιζερ.