Οι ημιαυτόνομες περιοχές του Ιρακινού Κουρδιστάν ξεκίνησαν τις εξαγωγές πετρελαίου απευθείας προς τη διεθνή αγορά. Το Ιρμπίλ εδώ και πολύ καιρό βρίσκεται σε αντιπαράθεση με την κεντρική κυβέρνηση στην Βαγδάτη, διαφωνώντας για το ζήτημα των εξαγωγών του πετρελαίου. Η κεντρική κυβέρνηση θέλει να ελέγχει τις συναλλαγές, σε αντίθεση με τους Κούρδους που θέλουν πλήρη έλεγχο στις πηγές που βρίσκονται στα εδάφη τους. Ωστόσο ο αγωγός μέσα από τον οποίο περνάει το πετρέλαιο ανήκει στην ομόσπονδη κυβέρνηση.
Αν και το Κουρδικό Ιράκ θέλει την ανεξαρτησία του, και την στιγμή που το Κουρδικό χαρακτηρίζεται από έξαρση εντός του τουρκικού εδάφους, η κουρδική αυτοδιοίκηση στα βόρεια του Ιράκ ξεκίνησε τις εξαγωγές πετρελαίου μέσω Τουρκίας. Από πέρυσι υπάρχει συμφωνία με την Άγκυρα βάσει της οποίας το κουρδικό πετρέλαιο μεταφέρεται με φορτηγά στην Τουρκία, στο λιμάνι στο Τζεϋχάν, και οι Κούρδοι λαμβάνουν τα παράγωγα του πετρελαίου από τα τουρκικά διυλιστήρια.
Το ζήτημα δεν αφορά μόνο το Ιρμπίλ και την Βαγδάτη, αλλά και τις εταιρείες που έχουν επενδύσει στην περιοχή, όπως η νορβηγική DNO, η τουρκική Genel Energy, η ExxonMobil και η Chevron. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση θεωρεί ότι τα συμβόλαια αυτά είναι παράνομα. Οπότε η λύση της μεταφοράς του μέσω της Τουρκίας είναι μια καλή για αυτές λύση. Μελλοντικά, όμως, υπάρχουν και σχέδια για κατασκευή νέου αγωγού, ο οποίος μακροπρόθεσμα θεωρείται ότι θα παρακάμπτει αυτόν της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Το αν θα υλοποιηθεί θα το δείξει το μέλλον.
Η Τουρκία πάντως στηρίζει τις κουρδικές προσπάθειες και αυτό το διάστημα διαπραγματεύεται επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα στην περιοχή. Η συμφωνία, αν υπογραφεί, θα δώσει την ευκαιρία σε τουρκική κρατική εταιρεία τη δυνατότητα να αποκτήσει τα δικαιώματα εξερεύνησης σε πέντε οικόπεδα στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Προφανώς και η τουρκική εξωτερική πολιτική προνοεί για την οικονομική και πολιτική ασφάλεια (βλέπε ΡΚΚ), δημιουργώντας “υποδομές” πολιτικού και οικονομικού χαρακτήρα, χρησιμοποιώντας την αποκαλούμενη “μαλακή ισχύ” των διεθνών σχέσεων.